هوش مصنوعی: شاعر در این متن از گذشته‌ای زیبا و پر از گل و طبیعت یاد می‌کند که اکنون به دلتنگی و غم تبدیل شده است. او امسال را با غم و اندوهی توصیف می‌کند که مانند غنچه‌ای است که هرگز نشکفته است.
رده سنی: 15+ متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ ذهنی دارد.

شمارهٔ ۱۳

پارم گل و لاله بستر و بالین بود
جایم، به میان نرگس و نسرین بود

واکنون شده ام چو غنچه از دلتنگی
امسال مرا گلی که نشکفت این بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.