هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از درد عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. او از یاری می‌گوید که با نگاه‌هایش مانند تیرهایی زهرآگین، دلش را می‌آزارد. شاعر با بیان ضعف و ناتوانی خود در برابر این عشق، از خداوند کمک می‌خواهد و وضعیت خود را با دلی شکسته و بیمار توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی داشته باشد.

شمارهٔ ۱۶

یار آمد و صد خدنگ در طرز نگاه
آراسته بهر قتلم از غمزه سپاه

مائیم و دلی شکسته آن هم بیمار
لا حول و لا قوة الا بالله
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.