هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به بیان درد و رنج‌های تاریخی و اجتماعی می‌پردازد. از ظلم و ستم حاکمان، ریختن خون بی‌گناهان، و از دست رفتن هویت و خودی سخن می‌گوید. همچنین، اشاره‌ای به مفاهیم عرفانی و فلسفی مانند جست‌وجوی حقیقت و رنج‌های بشری دارد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق تاریخی، اجتماعی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آگاهی نسبی از مسائل فلسفی و تاریخی دارد. همچنین، اشاره به خشونت و ظلم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۲۰
کاووس کیانی که کیش نام نهادند
کی بود و کجا بود و کیش نام نهادند
خاکی است که رنگین شده از خون ضعیفان
این ملک که بغداد و ریش نام نهادند
با خاک عجین آمد و از تاک عیان شد
خون دل شاهان که میش نام نهادند
صد تیغ جفا بر سر و تن دید یکی چوب
تا شد تهی از خویش و نیش نام نهادند
دل گرمی و دم سردی ما بود که گاهی
خرداد مه و گاه دیش نام نهادند
آیین طریق از نفس پیر مغان یافت
آن خضر که فرخنده پیش نام نهادند
کی بود و کجا بود و کیش نام نهادند
خاکی است که رنگین شده از خون ضعیفان
این ملک که بغداد و ریش نام نهادند
با خاک عجین آمد و از تاک عیان شد
خون دل شاهان که میش نام نهادند
صد تیغ جفا بر سر و تن دید یکی چوب
تا شد تهی از خویش و نیش نام نهادند
دل گرمی و دم سردی ما بود که گاهی
خرداد مه و گاه دیش نام نهادند
آیین طریق از نفس پیر مغان یافت
آن خضر که فرخنده پیش نام نهادند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
