هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که از اسرار و حقایق معنوی سخن می‌گوید. شاعر به بیان مفاهیم مختلفی مانند ایمان، مستی معنوی، عقل و هشیاری، و رازهای نهفته در دل می‌پردازد. این اشعار با استفاده از نمادها و استعاره‌هایی مانند شیشه و ساغر، خرقه و دستار، و دیوار بیان شده‌اند. شاعر در پایان تعجب می‌کند که چگونه این رازها با وجود بیان مکرر، هنوز در دل باقی مانده‌اند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، برخی از واژه‌ها مانند «مستی» و «خمار» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نیاز به توضیح داشته باشند.

شمارهٔ ۱۷۰

مثال مومن از مزمار گفتند
بیکدم صد هزار اسرار گفتند

حقایق را بصورت در مجازات
سخن از حذف و از اضمار گفتند

حدیثی بر سر منبر سرودند
مثالی بر در خمار گفتند

گهی با شیشه و ساغر سرودند
گهی با خرقه و دستار گفتند

گهی مستان و پاکوبان بدستان
زمانی عاقل و هشیار گفتند

گهی سر در درون چه سرودند
گهی رخ بر رخ دیوار گفتند

عجب دارم که در دل ماند این راز
بهر محفل اگر صدبار گفتند

عجب تر آنکه از دل بر زبان نیز
نیاید گر چه زان بسیار گفتند
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.