هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به ستایش حضرت علی(ع) و نقش او در آفرینش می‌پردازد. شاعر با زبانی نمادین و پر از تصاویر شاعرانه، از عشق به علی(ع) و جایگاه والای او در هستی سخن می‌گوید. مفاهیمی مانند عشق الهی، تجلی حق در وجود علی(ع)، و نقش او در آفرینش انسان از مضامین اصلی این شعر هستند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و نمادین است که درک آن نیاز به آشنایی با ادبیات عرفانی و دینی دارد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی و زبان پیچیده‌ی شعر کلاسیک فارسی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۳

در ازل کاین جلوه در خاک و گل آدم نبود
مهر رخسار علی را از تجلی کم نبود

از لب لعلش دمی در طینت آدم دمید
گر نبود آندم، نشان از هستی آدم نبود

عاشقانرا با رخ و زلفش عجایب عالمی
بود کاندر وی خبر از آدم و عالم نبود

بزم عیشی بود از مهر رخش عشاقرا
کاندرو از چین زلفش حلقه ماتم نبود

جام می بر نام وی میزد دم از دور وصال
بزم عشرت را که در آن بزم نام از جم نبود

بزم خاصان بود و با لعل لب میگون یار
جز لب پیمانه و ساغر لبی همدم نبود

شانه با چندین زبان از راز عشقش دم نزد
گر چه با زلف پریشانش جز او محرم نبود

در ره عشقش نبود این پیچ و تاب ار بر رخش
این همه چین و شکن از زلف خم در خم نبود

دم زدی از راز عشقش حضرت خاتم اگر
مهر خاموشی ازین دم بر لب خاتم نبود

در کتابت نام او را اسم اعظم کرده اند
زانکه حق را نامی از نام علی اعظم نبود

گر نبودی این کرامت فیض آن صاحب کرم
نقش این خط لفظ کرمنا بنی آدم نبود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴ - ترکیب بند
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.