هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از میخانه به عنوان نمادی از زندگی پررنج و درد یاد می‌کند و اشاره می‌کند که عیبی ندارد اگر دنیا پست و دون باشد. او از خم (ظرف شراب) که همیشه خالی است و از گردون (آسمان) که نامش نحس است، شکایت می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عرفانی و اندوهگین است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از نمادهای مانند میخانه و شراب ممکن است نیاز به توضیح بیشتری برای گروه‌های سنی پایین‌تر داشته باشد.
شمارهٔ ۴
زاین خم که همیشه بی می ووارون است
میخانه عیش من چرا پر خون است
عیبش نکنم گر، دنی و گر، دون است
زانروی که نام نحس او گردون است
میخانه عیش من چرا پر خون است
عیبش نکنم گر، دنی و گر، دون است
زانروی که نام نحس او گردون است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
