هوش مصنوعی: شاعر از دوری و جدایی از یار خود و زخم‌های روحی ناشی از آن سخن می‌گوید. او به گذشته‌ای اشاره می‌کند که رابطه‌شان صمیمی‌تر و صاف‌تر بود، اما اکنون کدورت‌ها و خصومت‌ها جای آن را گرفته‌اند. شاعر از نگاه‌های بی‌تفاوت و قطع ارتباط با یارش شکایت دارد و از تحمل این رنج‌ها ناراحت است.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عاطفی عمیق و احساساتی مانند جدایی، اندوه و خصومت است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌های عاطفی بیشتری دارد. این موضوعات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز یا نامفهوم باشد.

غزل ۵۶

از نظر افتادهٔ یاریم مدتها شدست
زخمهای تیغ استغنا جراحتها شدست

پیش ازین با ما دلی زایینه بودش صافتر
آهی از ما سرزدست و این کدورتها شدست

چشم من گستاخ بین ، آن خوی نازک زود رنج
تا نگاهم آن طرف افتاده صحبتها شدست

بر سر این کین همه خواری چرا باید کشید
با دل بیدرد خود ما را خصومتها شدست

زین طرف وحشی یکی سد گشته پیوند امید
گر چه زان جانب به کلی قطع نسبتها شدست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۵۵
گوهر بعدی:غزل ۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.