هوش مصنوعی: این متن یک شعر عرفانی و مذهبی است که در آن شاعر به ستایش پروردگار و رحمت بی‌پایان او می‌پردازد. در این شعر، عشق الهی، رحمت خداوند و رابطه عاشقانه بین انسان و معبود به تصویر کشیده شده است. شاعر از زبان عاشقان خدا سخن می‌گوید و از درد فراق و اشتیاق دیدار معبود می‌نالد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی موجود در این شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد.

شمارهٔ ۳ - نظام الدین

نظام الدین شه والای میران
ایا ذات تو از رحمت سرشته

هوای مهر تو ایزد تعالی
بدلهای خلایق بر نوشته

ندانم یکتن از کل خلایق
که در دل تخم مهر تو بکشته

ثناگوی ترا بی تو دل از غم
بدو نیمه است چون امرود کشته

بدو در رشته رنجوری و از رخ
ز چرخ دیده ور آن رشته هشته

دم عیسی کناد آن رشته را پشم
وگر آن رشته را ماه برشته

دعای دوستداران تو بر تو
اجابت باد و آمین از فرشته
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲ - صدر دنیا و دین
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴ - قاضی سدید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.