هوش مصنوعی: شاعر در این متن به توصیف یک می‌نوشی و نوازنده‌ای می‌پردازد که با ساز خود (چنگ) حال و هوایی خاص ایجاد می‌کند. او با زخمه‌هایش چنان می‌نوازد که گویی کشتی نوح است و صدای سازش به گوش مانند ضربه‌ای بر دندان است. با این حال، نوازنده با مهارت خود همه را مجذوب می‌کند و ترنگ سازش جان‌افزا است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم ادبی پیچیده و استعاره‌های غنی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار می‌باشد. همچنین، اشاره به می‌نوشی ممکن است برای گروه‌های سنتی پایین‌تر مناسب نباشد.

شمارهٔ ۵۳ - تار و نزنگ

به می خواران فتادم از قضا دوش
نبود اندر میان تار و ترنگی

بناگه تا ترنگان از درآمد
یکی کنگی فرو ژولیده دنگی

ربابی در برش چون کشتی نوح
برویش برکشیده خام چنگی

بریشمها بر او همچون کبستها
بدستش زخمه ای مانند کنگی

نشست و زود ما را ساخت چنگی
ولیک از سیم ناشد باز چنگی

ترنگ او بگوش ما چنان بود
چو بر دندان مفازخم سنگی

ترنگ او به جان آوردمان کار
بجان آورد ترنگ تا ترنگی

شکسته بر سر و دست و زبانش
به خایسکی و سنگی و کدنگی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۲ - المومن نئی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۴ - پسر سلمانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.