هوش مصنوعی: شاعر در این متن از احساس ناامیدی و بی‌مهری معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که در زمان نیاز، یاری از او ندیده است. اکنون که معشوق بازگشته، وضعیت تغییر کرده و شاعر خود را مانند گردن پیر گاو، سرکش و مستقل می‌بیند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی پیچیده و استعاره‌های ادبی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از ادبیات و روابط انسانی دارد.

شمارهٔ ۳

آنگه که بدی نبود رخ مه را خویش
جستن ز تو من نیافتم بهره خویش

اکنون آئی که گشت . . . ونت درویش
چون گردن پیر گاو گردنکش ریش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.