هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از بیوفایی و کینه‌توزی سپهر (آسمان) سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که سپهر پرده‌ی شرم را از روی برداشته و به بازیچه‌ای تبدیل شده است. شاعر از مخاطب می‌خواهد که دیگر از میدان و مگوی (جنگ و سخن) سخنی به میان نیاورد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۳

برداشت سپهر پرده شرم از روی
بازیچه خود فکند یکباره بکوی

افعال سپهر بیوفای کین جوی
میدان و مگوی باز میدان مگوی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.