هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و شوق به معشوق سخن می‌گوید و از خداوند طلب وصال و آرامش می‌کند. او از دل‌تنگی و وحشت خود می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که به او توجه کند و وعده‌ای برای وصال بدهد. شاعر همچنین از غزل‌های معشوق و ذوق عشق یاد می‌کند و از خداوند می‌خواهد که دلش را به آرامش برساند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات شعر کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً در سنین بالاتر وجود دارد.

غزل ۳۶۴

هجر خدایا بس است، زود وصالی بده
شوق مده این همه، یا پر و بالی بده

خوبی خود را بگیر از دلم اندازه‌ای
آینه آورده‌ام عرض جمالی بده

ای دل وحشت گریز اینهمه دهشت چرا
فرصت حرفی بجو شرح ملالی بده

از پی یک نیم جان چند تقاضای ناز
می‌دهم اینک به تو لیک مجالی بده

ساده فریب کسی وصل نبخشی مبخش
نیم فسونی بدم وعده وصالی بده

یاد غزلهای تو وحشی و این ذوق عشق
بیهده گردی بس است دل به غزالی بده
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۳۶۳
گوهر بعدی:غزل ۳۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.