۳۴۲ بار خوانده شده

غزل ۳۶۴

هجر خدایا بس است، زود وصالی بده
شوق مده این همه، یا پر و بالی بده

خوبی خود را بگیر از دلم اندازه‌ای
آینه آورده‌ام عرض جمالی بده

ای دل وحشت گریز اینهمه دهشت چرا
فرصت حرفی بجو شرح ملالی بده

از پی یک نیم جان چند تقاضای ناز
می‌دهم اینک به تو لیک مجالی بده

ساده فریب کسی وصل نبخشی مبخش
نیم فسونی بدم وعده وصالی بده

یاد غزلهای تو وحشی و این ذوق عشق
بیهده گردی بس است دل به غزالی بده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۳۶۳
گوهر بعدی:غزل ۳۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.