۹۱ بار خوانده شده
شنیدم که کوری به خاک زمین
به شکرانه هر لحظه سودی جبین
که این فیض عظمی ز کوریم بس
که چشمم نیفتد به ناموس کس
بلی دیدهای کان خیانتگر است
اگر کور باشد بسی بهتر است
گرت هست گوش نصیحت پذیر
شوی بهره ور از بیان صغیر
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
به شکرانه هر لحظه سودی جبین
که این فیض عظمی ز کوریم بس
که چشمم نیفتد به ناموس کس
بلی دیدهای کان خیانتگر است
اگر کور باشد بسی بهتر است
گرت هست گوش نصیحت پذیر
شوی بهره ور از بیان صغیر
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۴ - غدیریه به بحر جدید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۵ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.