هوش مصنوعی: این شعر در رثای درگذشت یک استاد سخنور و عارف است که عمری آزاد و بی‌قید زیست و با وجود سن بالا، هرگز تسلیم محدودیت‌های دنیا نشد. او با تفکر عمیق، گره‌های سخن را می‌گشود و سرانجام به آرامش ابدی رسید. شاعر با ذوقی کودکانه و یادآوری مدام، تاریخ درگذشت او را با عبارت «غمگین شاد» ثبت می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و مرثیه‌ای است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات مانند «زلف بتان» و «عروس شب» ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نیاز به توضیح داشته باشد.

شمارهٔ ۷۵ - تاریخ فوت مرحوم حاج محمدکاظم المتخلص بغمگین

اوستاد سخن سرا غمگین
آنکه داد سخن سرائی داد

نور الله مضجعه عمری
زیست چون سرو در جهان آزاد

پای بند عجوز دهر نشد
گرچه سنش فزود از هفتاد

بی فریب عروس شب تا صبح
انزوا حجله بود و او داماد

جای زلف بتان به ناخن فکر
گره از طرهٔ سخن بگشاد

الغرض چون به جنت المأوی
کرد مأوی از این خراب آباد

رحلتش را صغیر جست از ذوق
تا که هر لحظه زان نماید یاد

عارفی سر ز جمع کرد برون
بهر تاریخ گفت (غمگین شاد)
۱۳۵۵
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۴ - تاریخ وفات شاعر فاضل
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۶ - تاریخ وفات محروم میرزا محمد جعفر شیرازی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.