هوش مصنوعی: این شعر در توصیف حاجی بشیر، فردی پارسا و نیکوخصال است که همواره به یاد خدا و مولایش بود. او با اخلاق نیک و عطر خوش شناخته می‌شد و سرانجام به سوی جهان باقی شتافت. تاریخ وفاتش با اشاره به کلمه‌ای رمزی تعیین شده است.
رده سنی: 12+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و معنوی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان کم‌سن پیچیده باشد.

شمارهٔ ۸۷ - تاریخ

سیه چرده حاجی بشیر آنکه بود
دلش از ریاضت سفید و منیر

نه جز ذکر محبوبش اندر زبان
نه جز یاد مولایش اندر ضمیر

همش خوی نیک و همش خلق خوش
همش موی مشگ و همش بوعبیر

عرض رفت چون ناگهان زین سرای
بدان سو که هرکس رود ناگزیر

به تعیین تاریخ فوتش همی
ز یک جمع مستفسر‌ آمد صغیر

بشیری سر آورد بیرون و گفت
که جا در جنان یافت حاجی بشیر
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۶ - تاریخ
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۸ - تاریخ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.