هوش مصنوعی: این شعر به توصیف یک ملک ادبی و عرفانی می‌پردازد که در آن شاعران بزرگ فارسی مانند مولوی، سعدی، فردوسی، نظامی و حافظ هر یک نقش مهمی ایفا می‌کنند. مولوی به عنوان پادشاه، سعدی به عنوان وزیر، فردوسی به عنوان سپهسالار، نظامی به عنوان مجلس‌آرا و حافظ به عنوان دعاکننده برای رونق ملک توصیف شده‌اند. سایر شاعران نیز به عنوان گل‌های رنگارنگ باغ ادب معرفی شده‌اند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی دارد.

شمارهٔ ۴ - قطعه در تعریف و توصیف بزرگان عرفان و ادب

هست عرفان و ادب ملکی که در آن مولوی
بر فراز تخت عزت پادشاهی می کند

سعدیش باشد وزیر در‌ امور مملکت
فکر و تدبیر از طریق خیرخواهی می کند

با سری پرشور فردوسی سپهسالار ملک
تیغ بر کف حفظ کشور از تباهی می کند

خود نظامی مجلس آرائیست در این بارگاه
بزم را خوان گستری از مرغ و ماهی می کند

بر فراز بام حافظ رونق این ملک را
مسئلت دایم ز درگاه الهی می کند

دیگران گل‌های رنگارنگ باغند و صغیر
در زمین سبز این بستان گیاهی می کند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳ - قطعه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.