هوش مصنوعی:
این متن شعری است که دربارهٔ زندگی یک بنده صحبت می‌کند که در طول عمر خود به دنبال غنا و بینیازی است، اما به دلیل نیازهای فراوان، همواره به خداوند پناه می‌برد. شعر به مفاهیم فقر، غنا، وابستگی به خداوند و رحمت الهی اشاره دارد و از خواننده می‌خواهد به این مفاهیم عمیق بیندیشد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در این شعر برای درک و تجزیه‌وتحلیل، به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مضامین ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۲۵ - قطعه
یک بنده تمام عمر خود را
ره با قدم غنای پوید
وز خالق و خلق بهر امساک
پیوسته ره فرار جوید
یک بنده ز فرط احتیاجات
در هر نفسی خدای گوید
زین فقر و غنا به گلشن دهر
برگو که گل مراد بوید
چون در گذرند آب رحمت
از روی چه کس غبار شوید
ره با قدم غنای پوید
وز خالق و خلق بهر امساک
پیوسته ره فرار جوید
یک بنده ز فرط احتیاجات
در هر نفسی خدای گوید
زین فقر و غنا به گلشن دهر
برگو که گل مراد بوید
چون در گذرند آب رحمت
از روی چه کس غبار شوید
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴ - قطعه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶ - قطعه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
