هوش مصنوعی:
این شعر از مرده‌دلانی سخن می‌گوید که تا زمانی که شخصی زنده است، به بزرگی‌اش توجهی ندارند، اما پس از مرگ او را با احترام به خاک می‌سپارند. این متن به بی‌وفایی و بی‌توجهی انسان‌ها نسبت به ارزش‌های واقعی در زمان حیات اشاره دارد.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مفاهیم انتقادی و فلسفی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر است. همچنین ممکن است نیاز به توضیح بیشتری برای درک عمیق‌تر مفاهیم داشته باشد.
شمارهٔ ۳۴
ای مرده دلان مردهٔ مرده‌پرست
وقعی ننهد بر بزرگی تا هست
از گرسنگی چو او درافتاد ز پای
آنگاه به گور می‌برندش سردست
وقعی ننهد بر بزرگی تا هست
از گرسنگی چو او درافتاد ز پای
آنگاه به گور می‌برندش سردست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
