هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از وجود خود به عنوان هدیه‌ای از سوی خداوند یاد می‌کند که با ناز و نعمت پرورش یافته است. او بیان می‌کند که با وجود دیدن تنها لطف و کرم از خداوند، نمی‌تواند باور کند که خداوند قهر و خشمی نیز دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند با این مضامین ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۲۳

ای داده مرا وجود از کتم عدم
پرورده بصد هزارگون ناز و نعم

باور نکنم بحق خود قهر تو را
چون از تو ندیده‌ام بجز لطف و کرم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.