هوش مصنوعی:
این شعر از احساس پشیمانی و سرزنش خود به دلیل رفتار نادرست با دیگران، به ویژه در روابط عاطفی، سخن می‌گوید. شاعر از فریب دادن ساده‌دلان و رفتاری غیرصادقانه ابراز ندامت می‌کند و اشاره می‌کند که دیگران به دلیل این رفتارها از او دور شده‌اند. همچنین، او از گذرا بودن احساسات و تأثیر ناگهانی خاطرات عاشقانه بر دلش می‌گوید.
رده سنی:
16+
این شعر به موضوعات پیچیده‌ای مانند فریب، پشیمانی و روابط عاطفی می‌پردازد که درک آن‌ها برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، محتوای عاشقانه و اخلاقی آن نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.
شمارهٔ ۴۷
شرمنده‌ام که روی دلی چون نمود و رفت
صد سرزنیش ز ناکسی من شنود و رفت
بهر فریب ساده دلان، مست ناز من
از بزم غیر آمد و خود را نمود و رفت
شد قحط آرزو به دل زود قانعم
با آنکه دیر آمد و یک دم نبود و رفت
تا بار دیگرش نتواند فریب داد
او را گذاشت غیر که برخاست زود و رفت
میلی خیال یار به دل ناگهان گذشت
بازم به دل محبّت دیگر فزود و رفت
صد سرزنیش ز ناکسی من شنود و رفت
بهر فریب ساده دلان، مست ناز من
از بزم غیر آمد و خود را نمود و رفت
شد قحط آرزو به دل زود قانعم
با آنکه دیر آمد و یک دم نبود و رفت
تا بار دیگرش نتواند فریب داد
او را گذاشت غیر که برخاست زود و رفت
میلی خیال یار به دل ناگهان گذشت
بازم به دل محبّت دیگر فزود و رفت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
