به خون چهره می‌شویم و می‌روم
دعای تو می‌گویم و می‌روم

دل من به دنبال و رو درقفا
ره هجر می‌پویم و می‌روم

وداع تو ناکرده، هر سو ترا
به صد دیده می‌جویم و می‌روم

گرفتم مگر ماتم خویشتن؟
که چون ابر، می‌مویم و می‌روم

چو گل چند روزی به صد خون دل
درین باغ می‌رویم و می‌روم

ز کوی تو چون میلی از رشک غیر
به خود مرگ می‌گویم و می‌روم

«میرزا قلی میلی مشهدی »
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir