هوش مصنوعی: شاعر از عشق و رنج‌های آن می‌گوید. در اوج ناامیدی، ناگهان معشوق زیبایش را می‌بیند و شمشیر خون‌آلودی به دست می‌گیرد، گویی به جای نارنج، دست خود را بریده است. این تصویر نشان‌دهنده درد عشق و فداکاری است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه پیچیده و استعاره‌های عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین اشاره به خون و تیغ می‌تواند برای کودکان مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۷

چون مهر زبان به طعن عشاق کشید
ناگه رخ آن یوسف ثانی را دید

در دست شدش تیغ به خون آلوده
گویا کف خود به جای نارنج برید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.