۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۷

در ناصیه‌ام نقش مرادست غریب
در کشور بختم دل شادست غریب

چون نامه عافیت نویسم از حزن
گویی قلمم در آن سوادست غریب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.