هوش مصنوعی: شاعر از دوستی و بخشندگی بی‌کم و کاست خداوند سپاسگزاری می‌کند و بیان می‌دارد که تمام نعمت‌های زندگی از اوست و با وجود استفاده از این نعمت‌ها، هنوز از شرمندگی در برابر او رها نشده است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و شکرگزاری در این شعر برای درک و تجربه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

شمارهٔ ۱۷

صد شکر که حرف دوست شد بی‌کم و کاست
گنجینه عمر کو بدانم آراست

از کیسه دوست صرف کردیم و هنوز
ز آنجا که حیای اوست شرمنده ماست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.