۹۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷

صد شکر که حرف دوست شد بی‌کم و کاست
گنجینه عمر کو بدانم آراست

از کیسه دوست صرف کردیم و هنوز
ز آنجا که حیای اوست شرمنده ماست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.