هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از درد و اندوه درونی خود سخن می‌گوید و با استفاده از تصاویر شعله و دود، احساسات تلخ خود را بیان می‌کند. همچنین، با اشاره به ابر و گیاه تشنه، به انتظار و ناامیدی خود از دریافت محبت یا کمک اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و اندوهگین است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند «شعله آه» و «دود دل» نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه احساسی دارد.
شمارهٔ ۱۹
دیشب ز دلم شعله آهی برخاست
وز دود دلم روز سیاهی برخاست
تو ابری و ما گیاه تشنه جگریم
کی ابر به کینه گیاهی برخاست
وز دود دلم روز سیاهی برخاست
تو ابری و ما گیاه تشنه جگریم
کی ابر به کینه گیاهی برخاست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
