هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از احساس ناتوانی و ضعف خود سخن می‌گوید. او خود را به ابری تشبیه می‌کند که پایبند دامان است و حتی اگر برق شود، متهم به دروغگویی می‌شود. همچنین، خود را به اشکی تشبیه می‌کند که فاصله‌ی زیادی تا مژگان دارد و حرکتش کند است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۳۲
بر من که چو ابر پایم از دامانست
گر برق شوم گرم روی بهتانست
کاهل قدمم چنان که گر اشک شوم
صد مرحله‌ام ز دیده تا مژگانست
گر برق شوم گرم روی بهتانست
کاهل قدمم چنان که گر اشک شوم
صد مرحله‌ام ز دیده تا مژگانست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
