هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از دوری معشوق و تأثیر آن بر دل خود سخن می‌گوید. او دلش را مانند آتشکده‌ای توصیف می‌کند که اکنون به ویرانه‌ای تبدیل شده است. همچنین، هر ذره از خاک کوی معشوق را مانند ماهی درخشان می‌بیند و هر لحظه دوری را مانند چشمی پر از اشک می‌داند.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی کلاسیک، درک آن را برای سنین پایین دشوار می‌کند.
شمارهٔ ۳۷
دور از تو دلم چو سینه آهستانی‌ست
آتشکده‌ای کنون گیاهستانی‌ست
هر ذره ز کوی تو چو ماهستانی‌ست
هر لختم چون دیده نگاهستانی‌ست
آتشکده‌ای کنون گیاهستانی‌ست
هر ذره ز کوی تو چو ماهستانی‌ست
هر لختم چون دیده نگاهستانی‌ست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
