هوش مصنوعی: شاعر پس از سال‌ها انتظار برای دیدار یار، از رنج و آزار ناشی از حسادت (تب رشک) شکایت می‌کند و بیان می‌کند که کسی که در فراق زنده مانده، اکنون در وصال نیز با رنج می‌میرد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی احساسی دارد. همچنین استفاده از واژگانی مانند 'تب رشک' و 'می‌میرد زار' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۹۵

بعد از عمری که از سفر آمد یار
دانی ز چه کرد از تب رشکم آزار

یعنی آن کس که زنده ماند در هجر
خوبست که در وصل چنین میرد زار
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.