هوش مصنوعی:
شاعر احساس میکند که بهار از باغ او شرمسار است و حتی بوی گلهایش نیز از او میگریزد. او خود را در بیابانی مییابد که نه راهی برای شتاب دارد و نه جای درنگی.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کمسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعارههای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۰۸
آنم که بهار دارد از باغم ننگ
هم بوی گریزد از گل من هم رنگ
در بادیهای آمده پایم بر سنگ
کآنجا نه شتاب راه دارد نه درنگ
هم بوی گریزد از گل من هم رنگ
در بادیهای آمده پایم بر سنگ
کآنجا نه شتاب راه دارد نه درنگ
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.