هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از حرام بودن دوگانگی در مذهب خود سخن می‌گوید و به دنبال یافتن حقیقت واحد است. سپس به توصیف فضای میکده و نغمه‌های منصور حلاج پرداخته و از بیان حقیقت از طریق ابزارهای مختلف مانند شیشه و جام سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به میکده و مصرف نوشیدنی‌های الکلی ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۱۴

در مذهب ما دویی حرامست حرام
اینک من و تو دویی کدامست کدام

در میکده آن نغمه منصور شنو
گاه از دهن شیشه و گاه از لب جام
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.