هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که با غم و اندوه عشق زندگی کرده و غم‌های معشوق را همراه همیشگی خود دانسته است. او تمام تلاش خود را کرده تا از کوی معشوق دور نشود، حتی اگر این تلاش به ناتوانی جانش منجر شده باشد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، این نوع اشعار معمولاً برای سنین بالاتر که تجربه‌ی عاطفی بیشتری دارند، مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۱۱۹

جانا به غم تو زندگانی کردم
غمهای ترا همدم جانی کردم

تا گرد من از کوی تو نتواند رفت
جان در سر کار ناتوانی کردم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.