هوش مصنوعی: شاعر از گریه و اشک خود می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که گریه را به او واگذارد و خود بخندد. همچنین، اگر معشوق تمایلی به تماشای گریه دارد، شاعر از او می‌خواهد یک شب به مژگان‌هایش نگاه کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۵۶

ای از گل اشک گشته مژگان آرای
رو گریه به من گذار و تو خنده سرای

ور ذوق تماشای گرستن داری
یک شب چو نگه به سیر مژگان من آی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.