هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از درد دل و رنج‌های درونی خود می‌گوید. او از ناله‌های شبانه، سینه‌ی پر از آه و دوستانی که در بستر مرگ او را رها کرده‌اند، سخن می‌گوید. همچنین، از نرگس مستی یاد می‌کند که خود همواره بیمار است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به موضوعاتی مانند مرگ و بیماری نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۸
باز هر شب دل به تنگ از ناله زار خودست
سینه‌ام درمانده آه شرربار خودست
دوستان بر بستر مرگم خراب افکند باز
نرگس مستی که خود پیوسته بیمار خودست
سینه‌ام درمانده آه شرربار خودست
دوستان بر بستر مرگم خراب افکند باز
نرگس مستی که خود پیوسته بیمار خودست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
