هوش مصنوعی:
این شعر از حافظ، با زبانی نمادین و عاشقانه، به زیبایی‌های ظاهری (مانند گیسو و ابرو) و مفاهیم عمیق‌تری مانند عشق، فقر معنوی و ارزش نهادن به چیزهای بی‌ارزش می‌پردازد. شاعر هشدار می‌دهد که نباید به ظاهر فریبنده دل بست و ارزش واقعی را در جای دیگری باید جست.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه موجود در شعر، برای درک و تجربه نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده، درک شعر را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.
شمارهٔ ۵۱
گر شوی نکهت‌شناس نکهت گیسوی خویش
از گریبان گل و سنبل بدزدی بوی خویش
بهر خونریز دو عالم جنبش مویی بس‌ست
زحمت چین بی سبب مپسند بر ابروی خویش
نقد جان ناقص عیار و عشق مفلس تنگدست
وای اگر زلف تو خواهد قیمت یک موی خویش
از گریبان گل و سنبل بدزدی بوی خویش
بهر خونریز دو عالم جنبش مویی بس‌ست
زحمت چین بی سبب مپسند بر ابروی خویش
نقد جان ناقص عیار و عشق مفلس تنگدست
وای اگر زلف تو خواهد قیمت یک موی خویش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
