هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به مستی و باده‌نوشی اشاره می‌کند و با پرسشی بلاغی، مسئولیت این مستی را به گردن دیگری می‌اندازد. همچنین، او از انعکاس تصویر خود در شراب سخن می‌گوید که نمادی از خودشناسی یا حیرت در مستی است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل اشاره‌هایی به مصرف شراب و مفاهیم عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب یا نامفهوم باشد. همچنین، درک کامل این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کهن فارسی دارد.

شمارهٔ ۶۷

جرم ما گر باده‌آشامی‌ست مستی جرم کیست
عکس لعل خویش را ما در شراب افگنده‌ایم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.