هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از درد عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید. او احساس می‌کند که باد سحر از آه سردش برمی‌خیزد و مصر (سرزمین) غم عشق، جایگاه جان پر درد اوست. در دشت مصیبت و بیابان بلا، هرچه نگاه می‌کنی، گرد و غبار رنج او را می‌بینی.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عاشقانه و غم‌انگیز است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، این نوع اشعار معمولاً برای مخاطبان با درک ادبی بالاتر مناسب هستند.
شمارهٔ ۳۵
باد سحر از آه دم سرد من است
مصر غم عشق جان پر درد من است
در دشت مصیبت و بیابان بلا
چندان که نگاه می کنی گرد من است
مصر غم عشق جان پر درد من است
در دشت مصیبت و بیابان بلا
چندان که نگاه می کنی گرد من است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
