هوش مصنوعی: شاعر از دستی که زلف یار را گرفته و پایی که به وصل او می‌رسید سخن می‌گوید، اما اکنون دستش در غم دل پای‌بند شده و پایش بر سر دل دست‌انداز شده است. این بیت‌ها بیانگر تغییر حال شاعر از عشق و وصال به غم و فراق است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و غم‌انگیز است که درک آن به بلوغ عاطفی و شناختی نیاز دارد. همچنین، زبان شعر کلاسیک ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۶۲

دستی که گرفتی سر آن زلف چو شست
پائی که ره وصل به سر می پیوست

زان دست کنون در غم دل دادم پای
زان پای کنون بر سر دل دادم دست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.