هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از درد و رنج خود می‌گوید و خود را به پای برهنه در دشت سنگستان تشبیه می‌کند. او سینه‌اش را هدف تیرهای غم می‌داند و با وجود نداشتن عزت و حرمت، خود را مصحفی در جهانی پر از فرنگستان (غرب‌زده) می‌بیند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق اجتماعی و عاطفی در شعر وجود دارد که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، انتقادهای اجتماعی و اشاره به مفاهیم فرهنگی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷۵

من پای برهنه دشت سنگستان است
وین سینه ز تیر غم خدنگستان است

گرعزت و حرمتی ندارم چه عجب
من مصحفم و جهان فرنگستان است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.