هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر عاشقانه، از عشق و دلدادگی سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که دوری از معشوق هرگز رخ ندهد. او با تأکید بر عبارت «هر چه باداباد»، نشان می‌دهد که در هر شرایطی عشقش پایدار خواهد ماند.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی و ادبی آن معمولاً به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.
شمارهٔ ۹۲
ای حور نژاد دهر هر چه باداباد
خواهم ز تو داد هر چه باداباد
دل می طپدم به سینه آیا چه شود
دوریت مباد هرچه باداباد
خواهم ز تو داد هر چه باداباد
دل می طپدم به سینه آیا چه شود
دوریت مباد هرچه باداباد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
