هوش مصنوعی:
این شعر به ستایش وجود و نقش آن در زیبایی و معنا بخشیدن به زندگی می‌پردازد. شاعر از وجود به عنوان عنصری یاد می‌کند که دکان هستی را آراسته و عدم را به دلیل دوری از آن سرزنش می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد.
شمارهٔ ۹۴
ای مایه آرایش دکان وجود
رهن پی یکران تو میدان وجود
بگرفت عدم ز هجر یکروزه تو
تاوان خود از وجودم ای جان وجود
رهن پی یکران تو میدان وجود
بگرفت عدم ز هجر یکروزه تو
تاوان خود از وجودم ای جان وجود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
