هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از غم و درد عشق سخن می‌گوید و آرزوی وصال معشوق را دارد. او از اندیشه‌های غیر از وصل معشوق بیزار است و آرزو می‌کند که راه‌های دیگر را فراموش کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و غم‌انگیز است که درک آن‌ها برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از زبان و استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۱۲۶
جان غاشیه غم تو بردوشش باد
درد تو روان من در آغوشش باد
جز وصل تو آرزو گر اندیشه کند
رسم و ره اندیشه فراموشش باد
درد تو روان من در آغوشش باد
جز وصل تو آرزو گر اندیشه کند
رسم و ره اندیشه فراموشش باد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
