هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از رنج‌های عشق و غم سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه عشق با وجود درد و رنج‌هایی که به همراه دارد، زندگی را سبک‌بار و زیبا می‌سازد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عشق و غم در شعر وجود دارد که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شاعرانه ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
شمارهٔ ۱۳۷
در عهد غمت دل چه جوانیها کرد
از خون جگر چه عیش رانیها کرد
جان را هوس گران رکابیها بود
عشق آمد و خوش سبک عنانیها کرد
از خون جگر چه عیش رانیها کرد
جان را هوس گران رکابیها بود
عشق آمد و خوش سبک عنانیها کرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
