هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از درد هجران و شب‌های بی‌قراری می‌گوید که به جای روز، باز هم شب می‌زاید و غم او پایان نمی‌پذیرد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۱۶۰

گفتی شب هجرت از چه تب می زاید
آخر شب غم روز طرب می زاید

آبستن روز است شب اما شب من
هرصبح بجای روز شب می زاید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.