هوش مصنوعی: این متن بیانگر عشق و دلدادگی عمیق به معشوق است که در آن شاعر اظهار می‌کند که دلش تنها به یاد معشوق شیداست و در جهان هستی، تنها او را می‌طلبد. همچنین، اشاره می‌کند که در همه‌ی وجودش، تنها جایگاه معشوق است که برایش مأوا و پناهگاه محسوب می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه‌ای است که ممکن است برای درک کامل نیاز به بلوغ عاطفی و شناختی داشته باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم عمیق ادبی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.

شمارهٔ ۱۷۲

آنکس که به یادت دل شیدا دارد
از جمله جهان دل به تو تنها دارد

ویرانه تو در همه صحرای وجود
کی جز به سر کوی تو مأوا دارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.