۹۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷۶

از عمر به تنگم چو خلافت ز . . .
عمرم شب هجریست که ناید به سحر

این کار مرا فتاده کز جور جهان
نه رای اقامت است و نه رای سفر
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.