۱۱۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۹۹

چون گرد بلا خاست ز میدان وداع
در دیده من شد مژه پیکان وداع

موجش همه شعله بود وسیلش همه خون
طوفان سرشک من ز باران وداع
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.