۱۴۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰۴

تا چند رخ از آز و شره پر آژنگ
تا کی به غرور و کبر استاد پلنگ

در دشت هوا سمند به بیهوده متاز
کاین وادی نیستی است ای دوست درنگ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.