هوش مصنوعی: شاعر در این شعر بیان می‌کند که با فکر کردن به معشوق، از دنیای بیرون کناره گرفته و به درون خود پناه برده است. او با خیال معشوق، پیمانی ابدی بسته است که تا روز قیامت ادامه خواهد داشت.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.

شمارهٔ ۲۵۰

رخت خود از اینسوی برون بربستم
چون فکر تو در درون خود بنشستم

با دست خیال تو از اینسان یعنی
تا دامن حشر عهد صحبت بستم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.