هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از درد و رنج درونی خود سخن می‌گوید و دلش را پر از آتش بی‌حاصل توصیف می‌کند. او احساس می‌کند که حتی عناصر طبیعی مانند آب و گلش نیز از آتش ساخته شده‌اند. در ادامه، اشاره می‌کند که آتش درون دلش از آتش دوزخ نیز سوزاننده‌تر است و کسی نمی‌تواند در برابر آن عصیان کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شدید مانند آتش دوزخ ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.
شمارهٔ ۲۶۵
آکنده به آتش دل بی حاصل من
گوئی که ز آتش است آب و گل من
عصیان نکند کس ار بود دوزخ حشر
چون آتش دوزخ درون دل من
گوئی که ز آتش است آب و گل من
عصیان نکند کس ار بود دوزخ حشر
چون آتش دوزخ درون دل من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
