هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از عشق و فراق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که وصال معشوق، آرزوی دیرینه‌اش بوده است. او از غم و اندوهی که بر دلش نشسته، شکایت دارد و معشوق را عامل اصلی این درد و رنج می‌داند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، پرداختن به موضوعاتی مانند غم و فراق نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۲۷۶

ای وصل تو ناداشته پاس دل من
خون کرده بجای می به کاس دل من

بر دست تو گفتم در وم خوشه غم
خود دست غم تو بود داس دل من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.